müminin niyazı

Kuru bir dal idim bu alemde. Esti bir rüzgar,kattı önüne. Uçuşan umutlar sardı gönlüme. Peşinden koşayım diye.. Kerim Kaya

Yaprağın hasreti toprağa. Bekler rüzgarı..Dalından kopara.. Oradan oraya apara.. Razıdır yerlerde sürüklenmeye. Yağmurda,çamurda çiğnenmeye. Yeter ki karışa toprağa. Kerim Kaya

Düşler yorgun.. Uzanamıyor gök yüzünün maviliklerine. Kanadı kırık kuşlar gibi.. Yırtık uçurtma misali çakılıyor yere. Ey yar.. Bil ki sensiz çok zor buralar.. Kerim Kaya

Vurma garibin sırtına bu yükü. Onunki kötü bir öykü.. Sarar gider yükü amma.. Döner gelir mi bilmem? Yolunda yolcudur amma.. Çöker kalır mı bilmem? Ne olur kırma yolcunun hevesin. Dönüp sana ne söylesin.. Kerim Kaya

Ey gül dalı gül dalı.. Gönül sana sevdalı. Nicedir sormazsın halim. . Bense sensize talim. Sılada derbederim.. Divane aşık gibi. Hem çalar hem söylerim. Sazımın incedir beli.. Gözümün durmaz seli. Sen benden gideli.. Bilirsin sende beni.. Senin yolun varmak için. Öderim her bedeli.. Kerim Kaya

Bir selvi sülün gibi uzanır.. Yeşilin derinliğine. Beyazın bütün güzelliğiyle.. Sunar kendini. Heyhat!  Değerin bilmez. Bu alemi devran.. Ta ki sırtında taşır da bütün yükü. Yinede pes etmez. Anlar ancak aymazlar,günü gelip çekip gittiğinde. Kerim Kaya

Bırak yarım kalması gereken yarım kalsın. Bazı şeyler yarım yaşanır. Her şeyi tamamlamaz hayat. Bazen gece vakti güzel bir rüya görürsün. Ardından birden uyanır ve bir daha uyuyamazsın. Çünkü bilirsin.. Uyusan da..Yarım kalan rüyanı tamamlayamazsın. Rüya gibidir yaşamak. Bırak yarım kalması gereken yarım kalsın. Kerim Kaya

Kuşların kanatlarına yazdım yalnızlığımı. Kuşların kanatlarına yazdım hasretimi. Kuşların kanatlarına yazdım umutlarımı. Sana getirsinler diye.. Unutma! Buralarda bir bekleyen var. Kerim Kaya

Oysa dün gibi her şey.. Yalnızlığım.. Sensizliğim.. Issızlığım.. Sonra birden sen çıkıverdin karşıma. Umutların vardı.. Hayallerin vardı.. Bir ettik hepsini.. Benimkiler ve seninkiler.. Elele yürüdüler ışığa doğru. Ve güneşe yürüyen adam.. Kağnısını.. Daha bir güçlü sürmeye başladı. Bir kere daha çıkarmıştı. Tahta tekerleği çukurdan.. Kerim Kaya

Uzanabilmek bir insanın kalbine.. Dokunabilmek gönlüne. Bazen ufacık bir selamla.. Bazen ağızdan çıkacak güzel bir kelamla. Çok mu zor? Kerim Kaya

Örtünmüş geceler karanlığa.. Bürünmüş vicdanlar haksızlığa. Ve ben ne yapabilirim diyor insanlar? Bekliyorlar..Neyi bekliyorlarsa? Az kaldı tamamen alışacaklar.. Teslim olacaklar yanlışa. İstenen bu zaten..Umutları karartmak.. Kerim Kaya

Günaydın.. Taa buralardan ıraklara.. Hasrete..Sessizliğe.. Aymadan gün geceye uyanan sevdalara. Umarsızca karanlığa yürüyenlere. Hiçbir şey yapmadan,sabahın merhabasını bekleyenlere. Zoru görünce sessizliğe bürünenlere. Her şeye rağmen arkasına bakmadan gidenlere. Bu günleri aradığınızda hepinize diyeceğim.. Günaydın..Günaydın.. Kerim Kaya

Bir avuç gökyüzü için.. Eskittik prangalar. Ağır bu yük ağır.. Bir yanda nar.. Bir yanda yar.. Kerim Kaya

Doğarken uzatmışız.. Elimizi hasrete.. Bakmadan ardımıza.. Yürümüşüz kesrete.. Kerim Kaya

Bırak yarım kalması gereken yarım kalsın. Bazı şeyler yarım yaşanır. Her şeyi tamamlamaz hayat. Bazen gece vakti güzel bir rüya görürsün. Ardından birden uyanır ve bir daha uyuyamazsın. Çünkü bilirsin.. Uyusan da yarım kalan rüyanı tamamlayamazsın. Rüya gibidir yaşamak. Bırak yarım kalması gereken yarım kalsın. Kerim Kaya

Uzanabilmek bir insanın kalbine.. Dokunabilmek gönlüne. Baz en ufacık bir selamla.. Bazen ağızdan çıkacak güzel bir kelamla. Çok mu zor? Kerim Kaya

Işık vardı.. Göremedin ey kulum, diyecek bir gün. Ne cevap verecek?  Cehaleti ve vasatı tavan yaptıranlar.. Kerim Kaya

Telef ediyoruz zamanı. Değerlendiremiyoruz anı. Aklımız dünün keşkelerinde.. Gözümüz yarının endişelerinde.. Kerim Kaya

Vakit geç dedi.. Yürüyen adamın ardından bakarken. Önün karanlık dedi..Gecenin içine girerken. Yol bozuk dedi adımlarını sayarken.. Diyorsun diyorsun da niye yardım etmiyorsun dedi yolcu? O ses dedi ki yol seninin yolun..Senden başkası yürüyemez. Ben sadece arada sırada seni uyarırım.. Sen bir adım atarsın..Ben sana iki adım varırım.. Kerim Kaya

Onlar ki.. Karanlıktan medet umarlar.. Güneşi görmezden gelirler. Kerim Kaya

Bundan sonra ne yapsan nafile... Deniz bitti vurdun sahile. Kar etmez hiçbir hile.. Bre hey gafil! Dön de bir bak içine.. Düşün ben ne yaptım diye? Oturda O'ndan af dile.. Lakin geçti hayli zaman. Bundan sonra halin yaman. Rabbinden dile aman.. Kerim Kaya

Yarına inanmak için.. Güneşin batmasını bekliyorsan. Güçlü görünmek için.. Öfkeye sığınıyorsan. İyi olmanın zayıflık olduğunu düşünüyorsan. Sende uzaksın..Yolda.. Kerim Kaya

Hepimiz almışız ol deryadan bir nasip. Kimi bir damla sudur çağlayan şelale olur. Kimi bir bardak sudur haline razı olur. Kimi bir göldür çoğalır deniz olur. Kimi bir nehirdir akar yolunu bulur. Kavuşunca denize döner aslını bulur. Kerim Kaya

Koydun yüreklere ateşi.. Bıraktın sılaya. Dedin.. Görelim bakalım.. Kim araya..Kim sora.. Kerim Kaya

Sana sığındım.. Uçuşan umutlarımın ardından bakarken. Katından yardım edecek bir kuvvet ver diye.. Ey can.. Estir bir rüzgar..Dağılsın bulutlar. Yansın yüreklerde nar.. Unutma! Buralarda bekleyen bir garip var. Kerim Kaya

Hangi düş.. Hangi gülüş kaldı ki baki.. Haydi sun saki.. Bir zerre,bir damla olsa da kam alalım. Sofrasından aşkın.. Kerim Kaya

O umutlar ki.. Gökyüzünde göçebe ve yalnız. Sabahın şafağında doğup.. Akşamın kızıllığına teslim olan. Ve gecenin karanlığında.. Yıldızlardan yıldızlara uzanan. Sabahı delicesine bekleyen. Günü güne ekleyen.. Hepsi rüzgarına emanet. Kerim Kaya

Kavruk ağaç dalları.. Sarmış her yanı.. Estikçe rüzgar çatır çatır kırılıyor. Oraya buraya savruluyor. Kendinden habersiz. Kalmışım bunların arasında. Sarılmışım içimdeki dala.. Islatıyorum göz yaşlarımla. Ne olur kuruma..Ne olur kuruma.. Kerim Kaya

Bu günlerde.. Gülmek hiç aklıma gelmiyor. Şöyle..Ağaçlıklı yollarda gezmek.. Hiç aklıma gelmiyor. Şarkı söylemek yanımdan bile geçmiyor. Soruyorum kendime özgür müyüm diye? Hayır hayır esir etmişler düşüncelerimi. Birileri tayin ediyor gündemi. Gülmeyen adama özgür derler mi? Kerim Kaya

Gülün kokusunu almayan bilmez. Güzelin önünde eğilmez. Tırmanır ağacın dikine.. Birinden ötekine.. Ama er ama geç.. Alır kokusunu. Bırakır yolun yokuşunu.. Kerim Kaya

Gecenin bir yarısı.. Dinmiyor ağrısı.. Zifiri karanlıkta toprak yolda.. İlerlemeye çalışıyor kağnısı. Yol uzun gece karanlık,her yer ıslak. Yolcu sığınmış canına.. Şüpheyle bakıyor yarınına. Hele bir sabahı yakalasak.. Bulutların arasından az da olsa ışığı görsek.. Nasılsa gün ağarır ardından diyerek.. Biraz daha sarılıyor,üstündeki abaya..  Kerim Kaya 

Etme kibir,etme gurur.. Gün olur seni de vurur.. Kerim Kaya

Terki diyar etmedikçe zannı.. Devirmedikçe kazanı.. Seyredemezsin alemi.. Alem seyreder seni.. Kerim Kaya

Bırakın kuşları özgür uçsunlar. Mavi gökyüzünde coşsunlar.. Dalgaların peşinde koşsunlar. Kerim Kaya

Kinle intikamla kurudu,verimli ovalar. Acıyla cezayla yoğruldu insanlar.. İşte memleketimden manzaralar.. Kerim Kaya

Doğacak güneş.. Gün ağaracak. Elbet gönüllerde sabah olacak. Yağmurlar sulayacak toprağı.. Toprak kabul edecek yaprağı.. Geç de olsa..Ne kadar? Esecek bir gün rüzgar.. Kerim Kaya

Eskimiştir can.. Yediği darbelerle. Olgunlaşmadır.. Bunun adı halk dilinde. Tedirgindir bu can tende.. Kerim Kaya

Ve ağlayan adalet.. Unutulan merhamet.. Tırmanıyor gökyüzüne insan nidaları. Duysun diye Hüdaları.. Kerim Kaya

Tamah etmem bu alemin varına. Sığınırım şu kalemin canına.. Kerim Kaya

Denize uzanmış kuru bir dal gibiyim. Yalnız ve ıssız.. Haykırmak istiyorum.. Ağzımdan çıkamıyor kelimeler. Kağıda dökülemiyor sözler.. Nereye kadar? Sürecek bu nereye kadar? Heyhat! Bekler bu ağaç bekler.. Dallarına konacak kuşları. Yeniden yeşerecek umutları. Kerim Kaya

Gün ağarmada uzaklarda. Ağır ağır göz kırpıyor güneş. Yüreklerde heyecan.. Diriliyor tekrar can. Kerim Kaya

Ya Rabb.. Avazım yetmez ırağa. Ne olur yakın et cananı cana. Bir yol ver.. Yorgun düşmüş bedenimin. Semaya haykırışına.. Kerim Kaya

Düşlüyorum.. Doğacak güneşi. Kuşların kanatlarından.. Denizdeki yelkenlileri seyrederken. Kerim Kaya

Kuru bir dal idim.. Bu alemde. Esti bir rüzgar. Kattı önüne.. Uçuşan umutlar saldı gönlüme. Peşinden koşayım diye.. Kerim Kaya

Bir hilal doğacak.. Nefis dağlarının ardından. Ve sükunet hakim olacak memleketime. Karşılayacağız onu elimiz böğrümüzde. Kimimiz derya denizde.. Kimimiz bulutların üstünde. İnsan lar konuşacak güzel kelime.. Demeyecek senden bana ne? Toprak hasretini dindirecek yeşile.. Ağaçlar dönecek çiçeğe.. Ve umutlar dönecek gerçeğe. Kerim Kaya  

Her insan.. Ayrı bir lisan. Yaşar kendi dünyasında. Düşünür kendi deryasında. Konuşur kendi lisanında. Elinden geldiğince.. Lakin birdir gönül dili. Kim olsa da faili.. Değişmez onun lisanı. Bir eder çok insanı.. Kerim Kaya

Yola çıkarsın.. Bazen birileri çıkar karşına,selamlaşırsın. Üç beş kelam edersin.. Bazen birileri geçer gider yanından.. Selam vermeden.. Her birinde sen varsındır aslında. Ama yakın..Ama uzak.. Kerim Kaya