müminin niyazı

 Günaydın.  Unutulunca sevdalar.. Yeşermez oldu dallar. Elbet.. Yağacak yağmurlar.. Islanacak toprak. Buradayım diyecek Hakk.. Kerim Kaya

Her insan.. Ayrı bir lisan.. Yaşar kendi dünyasında. Düşünür kendi deryasında.. Konuşur kendi lisanında.. Elinden geldiğince.. Lakin birdir gönül dili. Kim olsa da faili.. Kerim Kaya

 Günaydın.  Bir de bakar ki geriye.. Geçmiş bir ömür boşa.  Gölgenin ardından..  Koşmuş coşa coşa.. Lâkin geçmiştir vakit. Olmuştur artık çok geç.. Kavuşmak için ışığa.. Kerim Kaya

Dışarısı çok sıcak.. Kuru dallar çatır çatır çatırdıyor etrafımda. Pis bir rüzgâr katmış önüne. Sürüklüyor oraya buraya.. Son bir gayretle sarılıyorum içimdeki dala.. Gözyaşlarımla  suluyorum onu. Dudaklarımdan dökülürken  bir kaç kelime. "Ne olur kuruma.." "Ne olur kuruma.."  Kerim Kaya

Olmuş ortalık toz duman. Su gibi akıyor zaman.. Gönül arıyor sakin bir liman.  Kerim Kaya

Çalı dikendir bu yol.. Tepe tuzak dersen bol. Koşarken ardından,kalmaz geriye kafa kol. Lâkin..  Görmez aşığın gözü olan biteni. Niyazı.. Takip etmektir peşinden sürükleyeni. Pare pare olsa da o can  bedeni. Düşünmez asla başa  geleni. Sadece mırıldanır, yolundayım ya..  Kerim Kaya

Çölün yağmura açlığı.. Yağmura buluta muhtaçlığı.. Bozmaz çölün karakterini. Kerim Kaya

Günbatımına uçan kuşlar. Bilmezler.. Güneşin doğuşunu. Kapılmışlardır kızıllığın cezbesine. Sadece giderler.. Bilirler ki.. Zamanı gelmiştir gitmenin. Kerim Kaya