müminin niyazı

Hatıralardaki ayak izleri. Yine canlandırdı filizleri. Yürüdüm vardım sahile kucakladım denizleri. Kuru bir yaprak gibi dalgalara kapıldığımda oldu.. Birden ardıma dönüp kafa tuttuğumda . Gün oldu acıları katık ettik.. Gün oldu tahtı kurban ettik insanlara. Ama bahtı bırakmadık O'ndan başkasına..  Kerim Kaya

Buz oldu kalpler.. Uzanmıyor eller birbirine. Şüpheyle bakıyor diğerine. Sözler öksüz.. Gözler yalnız.. Birbirine bakmaya çekiniyor insanlar. Bir şeyler ister mi acaba diye..? Hani nerede? Gönül bahçesinde uçan kelebekler, güzel kokulu çiçekler. Onlarda mı terk etmedeler..? Hepsi yalan mıydı? Yoksa biraz da sen oyalan mıydı? Kerim Kaya

Bu sabah uyandım. gün vadisinin sisli puslu havasına. Sevgili,rüzgarın estirmemiş yine. Sanki bulutlar inmiş yeryüzüne. Birazda gitmemekte ısrarcı mı ne?  Ey sevgili.. Bilirim elbet buralardasın.. Uzakta değil yakınlardasın. Dokunmana  ihtiyacı var bir çok insanın.. Ne olur estir rüzgarın.. Yolunu aç umutların..  Kerim Kaya

Gün olur ardından yürür kalabalıklar. Gün olur yalnızlık keser ömrünü. Önceleri yadırgasan da.. Zaman içinde sende öğrenirsin. Esen rüzgara teslim olmayı. Zaman derler adına. Ya kayalara vura vura.. Ya rüzgârın önünde savura savura.. Köşelerini kırar yontar insanın. Yansanda tütmez dumanın.. Kerim Kaya

Geçerken hayatın içinden. Ara sıra şöyle bir bakarsın ya geriye.. Ne çok acılar birikmiştir. Lime lime etmiştir yaşamını.  Ve farkına varırsın.. Sarı sayfalar dökülürken maziden. Buruk bir tat bırakır.. Yakar bedenini tenini. Ama sen yinede seversin bu tadı. Ne kadar hüzün verse de adı.. Kerim Kaya

Gün olur varırdım yanına. Kaçar giderdin yaban gülüm. Kokun alırdım.. Tüten dumanıma karışırdı. Savrulurdu uzaklara. İçinde sen..İçinde ben..  Kerim Kaya

Yorgun düşler sarmalına girmiş insanlar.. Yok mu bunda kimsenin günahı? Nasıl kaldıracaklar bu ahı..? Oysa ılık bir sabah tüzgarı beklemedeler.. Dağılsın diye gölgeler. O rüzgarlar şimdi nerede esmedeler? Kerim Kaya

Terleyen ellerim.. Tutmak istedikçe kayıyor. Bir anda çıkan kum fırtınası.. Alıp götürüyor beni senden. Her yer toz duman,sanki yitmiş zaman. Sıcak işlemiş bedenimin bütün hücrelerine. Alev fışkırıyor tenden.. Kum tanecikleri ile birlikte attığım adımlar. Birbir siliniyor ardımdan. Direniyorum.. Umutlarla beraber. Hayy.. İsminin verdiği nefesinle.. Bilmiyorum sürecek nereye kadar..?? Kerim Kaya

Sen bakınca.. Yüreğimdeki közler alevlenir.. Kıvılcımlar saçılır her yana. Şarkılar dile gelir  o ıssız deryalarda.. Ve bir kuş kanadın çırpar uzaklara. Birinde sen..Birinde ben.. Kerim Kaya

Bakınca  gözlerinden dökülürdü sözler. Uçuşurdu kelebekler  Açardı çiçekler. Yüreğimde.. Yakalamak isterdim... Hiç bir tanesini kaçırmadan. Kerim Kaya