müminin niyazı

NEYLER ÇALIYORDU.. HEP BİRLİKTE, DÖNÜYORLARDI SEMAZENLER. MEVLANADAN, HACI BEKTAŞTAN, BAHSEDİYORDU İNSANLAR. GÜZEL BİR DÜĞÜN, GERÇEKLEŞİYORDU. HERKES ORADA OLMAKTAN, MUTLU VE UMUTLUYDU BİRAZDAN DIŞARI ÇIKACAK, DEVAM EDECEKLERDİ, BIRAKTIKLARI HAYATA. İÇERİDE SÖYLEDİKLERİNİ, İNKAR EDERCESİNE YAŞAYARAK.. ASLINDA ÖZLEMLERİNİ, DİLE GETİRMİŞLERDİ, SADECE.. KERİM KAYA

DENİZ KOKULU..  KARANLIKLARDAN GELDİM BEN. ARDIMDA DALGALARI,  BIRAKARAK. BEYAZ KÖPÜKLER TAŞIDI,  BENİ BURAYA. HER ZERRESİNDE,  BİR DENİZ OLAN. KAYALARLA RAKS EDEREK,  ÇIKTIM KIYIYA. YAVAŞ YAVAŞ OKŞADIM KUMSALI.. BAŞIMI. KALDIRDIM SENİ GÖRDÜM. AYAKLARININ DİBİNDEN,  SANA BAKIYORDUM.. KERİM KAYA

SURETİ ADAM SANMA. SÖZLERİNE ASLA KANMA. KALIBI HOŞ GÖRÜP DE, SAKIN HA ALDANMA.. KERİM KAYA

KARANLIKLAR BASIYOR..  YILDIZLAR GÖZ KIRPMIYOR, MEHTAP ÇIKAMIYOR, TEPELERİN ARASINDAN. AKMIYOR KANLAR, GÖNÜL YARASINDAN. HER ŞEY DONMUŞ, SEYREDİYOR İNSANLAR.. ACABA KIYAMET BU MU? DİYE.. GEÇİRİYORUM İÇİMDEN. BİR HAREKET, BİR KIVILCIM GEREKİYOR, FİTİLİ ATEŞLEYECEK. VE AĞIR AĞIR BİR RÜZGAR ESİYOR. DENİZİN DALGALARI, YAVAŞ YAVAŞ KIYIYA VURUYOR. UZAKLARDAN BİR YERLERDEN, BİR IŞIK SIZIYOR.. ISINAN HAVAYLA BERABER, İÇİMİ ISITIYOR.. KERİM KAYA

SENELER, BİRŞEYLER BİRİKTİRİR.. DARALIRSIN.. ONLARDA, TAKILIDIR KAFAN. AMA BİLMEZSİN.. UZAK DÜŞERSİN O'NDAN.. KERİM KAYA

SUSARKEN, DİLİN KONUŞMAZ. AKLIN VE DUYGULARIN, KONUŞUR İÇİN İÇİN.. FRENLER, BİRİ DİĞERİNİN, AŞIRI HAREKETİNİ.. DÜŞÜNDÜRÜR, SANA SÖZÜN BEREKETİNİ. KERİM KAYA

ATLARSIN YA DA İTERLER, DÜŞERSİN DENİZE.. ÖNCE ORTAMI YADIRGAR, HAFİF TİTRERSİN. ARDINDAN ÜŞÜRSÜN.. ÜRKERSİN, DEBELENMEYE BAŞLARSIN. DEBELENDİKÇE BATARSIN.. DİBE DOĞRU İNERKEN, SON BİR AYAK ÇIRPARSIN. VE SUYUN KALDIRMA GÜCÜNE, TESLİM OLURSUN. KERİM KAYA