Önceleri.. Ilık bir rüzgar eser. Şükrederdik bize dokundun diye.. Şimdilerde fırtına estiriyorsun. Lakin.. Uykudadır herkes.. Bu garip kulun için için ağlar.. Konuşur kendince.. Elinden geldiğince.. Kerim Kaya
Ne siyahı..Ne grisi.. Ne yapsa? Ne etse? Kesemez bulutlar güneşi. Er veya geç girer içeri. Ama pencereden süzülür.. Ama kapı altından sızar. Yolunu bulur.. Duramazsınız önünde güneşin. Doğacak yeni günlerin. Kerim Kaya
Rüzgarın eser.. Bazen okşar hafif hafif.. Bazen coşar eder arif.. Neresindeyim bu rüzgarın diye? Sorar dururum kendime. Der ki içimden gelen ses.. Neyi merak edersin? Be hey cahil. Sana doğru esiyor ya.. Ötesinden sana ne? Kerim Kaya
Gecenin yağmuru ıslatmış toprağı. Bir de üstüne sabahın ayazı.. Sertleşmiş.. Yol vermiyor çapaya.. Nasırlı eller zorlanıyor.. Bir daha.bir daha vuruyor. Kucak açsın diye tohuma.. Kerim Kaya
