müminin niyazı

Kuru bir dal idim bu alemde. Esti bir rüzgar,kattı önüne. Uçuşan umutlar sardı gönlüme. Peşinden koşayım diye.. Kerim Kaya

Yaprağın hasreti toprağa. Bekler rüzgarı..Dalından kopara.. Oradan oraya apara.. Razıdır yerlerde sürüklenmeye. Yağmurda,çamurda çiğnenmeye. Yeter ki karışa toprağa. Kerim Kaya

Düşler yorgun.. Uzanamıyor gök yüzünün maviliklerine. Kanadı kırık kuşlar gibi.. Yırtık uçurtma misali çakılıyor yere. Ey yar.. Bil ki sensiz çok zor buralar.. Kerim Kaya

Vurma garibin sırtına bu yükü. Onunki kötü bir öykü.. Sarar gider yükü amma.. Döner gelir mi bilmem? Yolunda yolcudur amma.. Çöker kalır mı bilmem? Ne olur kırma yolcunun hevesin. Dönüp sana ne söylesin.. Kerim Kaya

Ey gül dalı gül dalı.. Gönül sana sevdalı. Nicedir sormazsın halim. . Bense sensize talim. Sılada derbederim.. Divane aşık gibi. Hem çalar hem söylerim. Sazımın incedir beli.. Gözümün durmaz seli. Sen benden gideli.. Bilirsin sende beni.. Senin yolun varmak için. Öderim her bedeli.. Kerim Kaya

Bir selvi sülün gibi uzanır.. Yeşilin derinliğine. Beyazın bütün güzelliğiyle.. Sunar kendini. Heyhat!  Değerin bilmez. Bu alemi devran.. Ta ki sırtında taşır da bütün yükü. Yinede pes etmez. Anlar ancak aymazlar,günü gelip çekip gittiğinde. Kerim Kaya

Bırak yarım kalması gereken yarım kalsın. Bazı şeyler yarım yaşanır. Her şeyi tamamlamaz hayat. Bazen gece vakti güzel bir rüya görürsün. Ardından birden uyanır ve bir daha uyuyamazsın. Çünkü bilirsin.. Uyusan da..Yarım kalan rüyanı tamamlayamazsın. Rüya gibidir yaşamak. Bırak yarım kalması gereken yarım kalsın. Kerim Kaya