müminin niyazı

Bitmese de acılar.. Yitmez umutlar.. Her yeni gün tazeler kendini. Ama denizin dalgasında.. Ama ağacın dalında.. Takip eder durursun neredeler diye? Kafanı kaldır da bir bak.. Her sabah seninle uyanıp. Uçuşuyor maviliklerde.. Kerim Kaya 

Kuruttular.. Yeşili bol ülkemin.. Güzel toprağını. Şimdilerde..  Yağmur düşmez oldu toprağa.  Yiğitler düşer oldu toprağa.. Kerim Kaya 

Bazen.. Hayat getirir önüne yaşarsın. Bazen.. Sen gider bulur yaşarsın. Kimisinden kaçarsın.. Kimisinde taşarsın. Masmavi deniz gibi.. İçine dalıp kaybolduklarında olur. Aldanıp içinde boğulduklarında. Kerim  Kaya

Kabın içi kararmış.. Ardından kendi sararmış. Yağmur neylesin? Kerim Kaya

Ne olur? Asma suratın.. Kapatma muradım.. Yaptığım yanlışlarla.. Düştüğüm hatalarla.. Varım ben. Sadece.. Aciz bir kulum kapında. Kerim Kaya

Çekil aradan kalsın yaratan.. Demişse Mevlana.. Be hey gafil!Ne gezersin oralarda.. Ben ben diye gururlanırsın. Bir avuç toprak.. Biraz da suyum ben . Neyimle övüneyim? İşte buyum ben.. Dememiş mi Yunus? Kerim Kaya

Günü gelince ödenecek bedeller. İyiye,güzele uzanmazsa eller. Tutulmazsa diller. Kerim Kaya