Ürkek korkularımızdı heyecanımız.. Yitirdik karanlık gecelerde. Asılı kaldılar,suya vuran mehtabın ışığında. Hepside bekliyor sabahı.. Kerim Kaya
Kayıtlar
Hani.. Bir yerlerden geçerken. Bir nağme işitirsin. Bir an gelir aklına yaşanmışlıklar. Başlar içinden geçerken,yarım kalmış şarkılar. Yanar, bir yerlerde sönmemiş ateşin közleri. Gözlerinde sevgilinin gözleri. Ve kıvılcımlar yeniden yakar ateşi. Yakalamaya çalışırsın güneşi. Bir daha,bir daha geçersin aynı yerden. Duymak için o nağmenin nefesini Duymak için o şarkının sesini. Duyamazsın... Kerim Kaya
Ağır ağır veda ederken yaz. Sabahları hissedilir oldu ayaz. Kumsallar boş.. Köpekler tek başlarına koşturuyor oraya buraya. Beraber oynadıkları çocuklar yok. Göç etti vefasız kuşlar,duyulmaz oldu şarkıları. Ama yinede.. Terk etmedi buralarda yapraklar asmayı. Bazılar giderken unutsada kucaklaşmayı.. Her ne kadar kadar kırılsada kanatları. Bırakmaz sevda kuşları uçmayı.. Kerim Kaya
Kimi arar durur.. Kimi arar bulur.. Kendini ve ondan ötesini. Sığamaz olur oralara buralara .. Terk eder gölgesini, merhem olur yarâlara Aşar gider bendini de.. Aşk için, sevda için, iyilik için,güzellik için düşer yollara. Yakmıştır.. Aşk ateşi bedenini tenini. Zaman olur.. Işığıyla yol gösterir ihtiyacı olana. Zaman olur renk verir, ahenk verir, sararana solana. Geçer hayatın içinden.. Yürür deryalara.. Varır mı,varmazmı bilinmez. Amma.. Bir şey vardır bilinen O da Bu şarkı burada bitmez. Kerim Kaya
Ey sevgili.. Ne olur sil. Sözlerime karışıp dudaklarımdan dökülen gözyaşlarımı. Dindir yıllardır süren hasretimi. Yıllardır yakıyor yüreğimi tenimi. Kıskanırım herkesten. Aldığım nefesten.. Yüreğimdeki sesten.. Telef olup savrulmasınlar oraya buraya. Onlar çok kıymetliler.. Hepsinde senden benden bir şeyler var. Kerim Kaya
Mızrabına teline.. Rüzgârına yeline.. Yağmuruna seline kurban olduğum. Yıllardır yollarında taban eskittiğim gönül bahçeme hoşgeldin. Açtırdın çiçekleri,söylettin şarkıları hoş ettin. Estir rüzgârın.. Yağdır yağmurun.. Şenlensin sazın teli. Söylesin evveli,ahiri. Anlatsın amanı,zamanı. Savrulsun ateşin dumanı. Belki bir gören olur uzaktan. Belki içen olur suyundan. Kurtulur postundan. Kâm alır dostundan,bir ademi gariban.. Dememiş mi Yunus.? "Malda yalan mülkte yalan,var birazda sen oyalan." Sözüm odur ki.. Bu dünyada dosttan gayrısı yalan. Kerim Kaya