müminin niyazı

ey umut bir geliversen bir gülü/versen iklim değişir şenlenir bu şehir Kerim Kaya

bir hüzn-ü alemdir geceleri mehtap sanki tepelerin ardından suya vuran çerağ kimse edemez ondan ferağ tutulur kalırsın suya vuran ışığına adeta uzaktan göz kırpar âşığına Kerim Kaya

belki bir nihavent şarkının nağmesi belki uzaklardan gelen derya'nın nefesi uyandıracak seni zamandan ve sen demir alacaksın yıllarca uyuduğun limandan yelken açacaksın dalgalara veda ederken kıyılara neyle karşılaşacağını nereye varacağını bilmeden Kerim Kaya

insanların  onay vermesini beklerseniz onlara yorulursunuz gereğini  layıkıyla yaptığınıza inanıyorsanız yapın ve geri çekilin kendinize yorulun Kerim Kaya

Hatıralardaki ayak izleri. Yine canlandırdı filizleri. Yürüdüm vardım sahile kucakladım denizleri. Kuru bir yaprak gibi dalgalara kapıldığımda oldu.. Birden ardıma dönüp kafa tuttuğumda . Gün oldu acıları katık ettik.. Gün oldu tahtı kurban ettik insanlara. Ama bahtı bırakmadık O'ndan başkasına..  Kerim Kaya

Buz oldu kalpler.. Uzanmıyor eller birbirine. Şüpheyle bakıyor diğerine. Sözler öksüz.. Gözler yalnız.. Birbirine bakmaya çekiniyor insanlar. Bir şeyler ister mi acaba diye..? Hani nerede? Gönül bahçesinde uçan kelebekler, güzel kokulu çiçekler. Onlarda mı terk etmedeler..? Hepsi yalan mıydı? Yoksa biraz da sen oyalan mıydı? Kerim Kaya

Bu sabah uyandım. gün vadisinin sisli puslu havasına. Sevgili,rüzgarın estirmemiş yine. Sanki bulutlar inmiş yeryüzüne. Birazda gitmemekte ısrarcı mı ne?  Ey sevgili.. Bilirim elbet buralardasın.. Uzakta değil yakınlardasın. Dokunmana  ihtiyacı var bir çok insanın.. Ne olur estir rüzgarın.. Yolunu aç umutların..  Kerim Kaya