YILDIZLAR, DANS EDERKEN GÖKYÜZÜNDE.

BEKLİYORUM,
AYIN ÇIKMASINI DAĞLARIN ARKASINDAN.

HAFİF HAFİF AYDINLATIYOR.
DAĞLARIN ARDINDAN, BİR IŞIK VURUYOR.

SANKİ ONUNLA ARAMDA,
TARİF EDİLEMEZ BİR ŞEYLER OLUYOR.

BEDENİMİ SARAN BİR TİTREME.
NEFES ALAMIYORUM ,NEFES NEFESE KALIYORUM.
BİR SICAKLIK DAĞILIYOR, BÜTÜN HÜCRELERİME.
TERLİYORUM, SIRILSIKLAM OLUYOR BEDENİM.
YARIŞTAN ÇIKMIŞCASINA.

ANİDEN DAMARLARIMA YAYILAN BİR HAZ.
YOK EDİYOR BENLİĞİMİ ÇEKİYOR İÇİNE ADETA.
VE AY DOĞUYOR DAĞLARIN ÜSTÜNDEN.
UYANDIRIYOR BENİ DÜNYADAN.

                                         KERİM KAYA