SARKITMIŞIM AYAKLARIMI, 

OTURMUŞUM NEHRİN KIYISINA.

SEYREDİYORUM AKAN SUYU.. 

SÜRÜKLEDİĞİ ÇALIYI ÇIRPIYI.. 

DAL PARÇALARINI..

BAZILARI DAYANAMIYOR, 

SUYUN HIZINA, SAVRULUYOR. 

ORAYA BURAYA..

TAKILIYOR TAŞ PARÇASINA.

BAZILARI DEVAM EDİYOR, 

VARIYOR DERYAYA..

HEPSİ DE AYNI YERDEN GELMEDİ Mİ? 

DİYE GEÇİYOR İÇİMDEN..

AKLIMA GELİYOR O SÖZ,

" YOL ARKADAŞI SANDIKLARIMIZ, 

BİZE GİDECEKLERİ YERE KADAR, 

EŞLİK EDERLER.."

KERİM KAYA