Biraz nahif..

Biraz hafif hareketlerle..

Kaldırdı kadehini boş masaya.

Saldırdı içindeki asa'ya..

Bak buz oldu kalbin..

Biraz da doğruları söylemesen ya..

Azıcıkta görmezden gelsen..

Senin için bambaşka olurdu dünya.

Kendi içinde de olsa savrulmazdın oraya buraya..

Unutma bu âlem doğruları ve yanlışları ile var.

Ve sen devam ediyorsun yaşamaya..

Deme.. 

Benim  köpeklerim çiçeklerim ,deryalarım var.

İhtiyacım yok kimseye.

İtiraf et ara sırada olsa şöyle bir durup düşünmüyor musun ? 

"İnsanın insana ihtiyacı var ama insanın insana."

Onlarda çok azaldılar..

Ben kaldım elimde fener..

Onlar oldu yanar döner..

Heyhat!

Üzülme be meyhaneci 

boş ver..

Bunlarda geçer..

Sen bir kadeh daha ver. 

Kerim Kaya