Ey insan..

Martılar uçuruyorduk umutlara.. 

Meydan okurken bulutlara. 

Bir türlü varamadın farkına.

Kapılırken bu alemin çarkına. 

Teslim oldun umutsuzluğa..

Razı oldun susuzluğa. 

Kendince eskittin umudun nefesini. 

Lâkin kıramadın hevesini.

O rüzgârlı tepede yaşayacak umutlar. 

Ve bir gün..

Esen rüzgarla dağılacak bulutlar.. 

Kerim Kaya