Güz günleri şafağında doğmuşum ben..
Sabahın ayazı güneşin kızıllığını örterken.
Toprak yolda ilerleyen bir kağnının tekerlek sesleri..
Ortak olmuş feryadıma.
Ben senden giderken.
Sılaya düşen bebek..
Neylerse öyle işte..
Kerim Kaya
ve sonra takılırsın bir şarkının nagmesinde açan çiçeğe uzanırsın maviliklerde kaybolan ufuk çizgisine sanki bir ses beklersin uzaklardan yüreğin yüreğe değdiği yerden esiversin rüzgarı diye Kerim Kaya
Yorumlar
Yorum Gönder